Ik sta in onze gang en ben gelukkig. Er staan vier volle zakken klaar voor de kringloop. Plus twee witte stoelen en een grote zak speelgoed. Als een razende ben ik door ons huis gegaan. Alle kamers in huis hebben het moeten ontgelden. Dekbedhoezen, dekbedden, slaapzakken, speelgoed, tasjes, zwembandjes, te kleine kleding, vaasjes en nog meer spul waarvan ik dacht “je bent nog best leuk maar ik heb je een jaar niet gebruikt” heb ik weggedaan.
De badkamer heb ik versierd met waxinelichtjes, witte wc rollen, keurig opgerolde gastenhanddoekjes in één kleur en een turquoise groene lampion. Al het praktische spul heb ik in een witte kast gelegd. Geen wattenstaafjes, scheerspul, shampoo, armbandjes, schoonmaakmiddelen en weet ik wat in mijn blikveld. Weinig prikkels en veeeeeel zen. Wat een heerlijkheid! Ik ben het type dat houdt van douchen met het licht uit en een kaarsje aan. Moet je ook eens proberen. Je schiet er direct van in de ontspanning.
LEES OOK: BLOG LIESBETH; ROLSCHAATSEN
Kamers zijn dus opgeruimd. Mijn hoofd ook. Deze eerste dag van het nieuwe jaar gebruik ik ook om terug te denken aan 2015. Niet te lang, gewoon heel even. Wat een gezeik hadden we af en toe. Heel veel doe ff normaal momenten, ik vind het echt niet meer leuk momenten, ik ga wel boven eten momenten, jij bent de aller aller allerstomste mama van de hele wereld momenten en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar jongens, ik moet zeggen.. zo zwaar als ik het begin van 2015 vond (toen waren onze meiden 3,5 jaar oud) zo ongelooflijk heerlijk is het de laatste maanden geweest. Ik dacht dat het niet meer goed zou komen want wát hebben onze meiden een ruzie en strijd gehad. Dagen lang. Om alles. Wie het eerste naast papa ligt. Wie als eerste uit bed is. Wie als eerste bij de trapleuning is. Wie als eerste beneden is. Wie als eerste een bekertje melk heeft. Wie als eerste op het aanrecht zit. Wie als eerste het knopje van de magnetron indrukt. Het was vaak al zeven keer janken en krijsen terwijl we pas een kwartiertje wakker waren. En dan moest de dag nog beginnen. Ik werd er echt een (voor mijn gevoel) boos mens van.
Hoe anders is dat nu. Nu ze op school zitten. Ieder in een eigen klas. Ik ben enorm blij. En zij ook. Ik geniet van de meiden. Zij genieten van elkaar. Ik geniet van mezelf. En van mijn relatie. Te gek om 2015 zo af te sluiten. Ik heb, natuurlijk, wél weer een hele lijst met voornemens. Er staan erop die ik zeker weten af ga strepen dit jaar. Er staan er ook op waarvan ik het nog niet weet of het me gaat lukken. De basis gaat momenteel heel lekker. Ons huis raakt steeds meer af, ik werk (serieus, we hebben een Award gewonnen) bij de leukste en mooiste K’OOK! winkel van Nederland, de meiden doen leuk, Mike en ik zijn oke dus volgens mij heb ik niet heel veel meer te wensen. Een vette prijs op het oudejaarslot schuiven we door naar volgend jaar, het idee om een boekje uit te brengen ga ik dit jaar meer leven inblazen. Net als 2015 blijven we genieten van de kleine dingen. Zijn we blij met wat we wél hebben. Ik wens jullie een mooi 2016!
LEES OOK:
