BLOG LIESBETH; VOOR HET EERST NAAR SCHOOL

Eerste schooldag 1

Ik ben iemand die altijd en overal slaapt. Mij krijg je niet snel wakker. Slapeloze nachten heb ik alleen maar gehad omdat ik gewekt werd door m’n kinderen. Maar deze nacht was het anders. Ik werd zomaar opeens wakker. Uit het niets.

03.00u was het. Het hele huis in diepe rust. Maar ik niet. Ik dacht aan straks. Aan de druiven die ik in twee Cars bakjes moest stoppen. En de crackertjes die in de Mickey Mouse lunchbox gestopt moesten worden. En daarna in hun rugzak. Met een beker limo erbij. Of water. Of weet ik veel wat. Ik draaide me om en heb volgens mij best wat minuten wakker gelegen.

En toen stond ik opeens op het schoolplein. Nou. Dus. Wat zal ik erover zeggen? Onze meiden roepen al een jaar lang dat ze naar school willen. Ik geloofde het dus wel dat zij het prima zouden vinden en zonder al teveel problemen de oefenochtend zouden doorstaan. Zo geschiedde.

Mijn moederhart was het afgelopen jaar heel stoer. En cool. Ik zou echt geen traan laten op dat schoolplein of in de klas. Ook dat, zo geschiedde. Maar uhm… ik moet bekennen dat het toch best een dingetje is. In één keer twee meisjes, allebei in een eigen klas. Het was praktisch even wennen want ik bleef maar heen en weer lopen. Af en toe liepen Mike en ik elkaar omver (het kan trouwens ook een andere vader zijn geweest want jeetje hee wat een hoop ouders lopen er in zo’n klas en op de gang).

Annabel vond de kring heel interessant en ging keurig zitten naast Teun. “Zo hee” dacht ik. “Dat gaat makkelijk”. Toen ik opstond om naar het klasje van Noortje te gaan liep Belletje achter me aan om te vertellen dat ze NU buiten ging spelen. “Uhm oke geen heel goed plan, wacht heel even Bel” zei ik omdat ik Noortje hoorde huilen. Mike en ik treffen elkaar weer op de gang en ik zie opeens een enorme pruillip bij Noortje.”Mama waar is juf Lieselotte nou?” Ja goede vraag Noortje. Waar is juf Lieselotte eigenlijk? Ik pak mijn kind op en zeg tegen haar dat juf Lieselotte ziek is. Maar dat juf Simone ook heel lief is. “Wel potver” zeg ik zachtjes tegen mezelf. “Bereid ik m’n kind de hele week voor op juf Lieselotte, heeft ze een vrije dag. Nou lekker dan”.

Drie keer heen en weer lopen, twee keer Annabel terug op haar kleuterstoeltje zetten, zes kusjes van Noor en twee keer een high five-boks-knuffel-en-kus later staan Mike en ik buiten en zwaaien we voor het raam naar onze meiden. “Doehoei veel plezier, tot straks en jaaa we staan echt bij de boom onder de grote tak op jullie te wachten”. Hup daar gaan we. Op de fiets naar huis. Jeetje. Wat een mijlpaal. Wat een gedoe. Wat veel ouders. Wat veel kleuters. Wat leuk. En wat leerzaam. Met name voor mezelf. Dit is echt een nieuwe wereld. We zijn er klaar voor. Na de vakantie mogen we voor het eggie!

LEES OOK: BLOG LIESBETH: ZONDAGMORGEN

 

BLOG BY LIESBETH STERRENBURG

Liesbeth is moeder van tweeling Noortje en Annabel en is samen met Mike al bijna 6 jaar de zeer trotse ouders van deze twee meisjes. Zoals ze zelf zegt: “ze zijn heel leuk, onze twins, maar ook zeer vermoeiend, zeer eigenwijs, zeer creatief en ondernemend, vasthoudend en strijdlustig”. Genoeg om over te schrijven dus!

Reactie verzenden

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.