Mensen hebben een aangeboren drang om elkaar in de gaten te houden en waar mogelijk te bekritiseren. Zo ook op het gebied van kinderen. Nu Julius er is, ben ook ik gedoemd tot veroordeling, net zoals vele andere moeders. Vaders hebben gek genoeg die drang niet. Tenminste, ik heb nooit 2 vaders gezien, die afkeurend naar elkaars kinderwagen stonden te staren. Net zo min als ik ze heb horen zeggen: “Geef je hem nog geen broodkorst? ” Ik moet toegeven dat ik me soms ook niet kan inhouden, maar ik probeer me er niet teveel mee bezig te houden. Wat ik zelf anders zou doen, houd ik voor mezelf of deel ik met Mark. Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier en daar heb ik niks mee te maken. Wat ik zoal om me heen hoor is zeer uiteenlopend: van omrollen tot meedoen aan ‘Moeders voor Moeders’ tot kinderwagens.
Wat denk je van: “Zet je hem weleens voor de televisie?! Nee, mijn kind mag echt geen televisie kijken!”
Of: “Kan hij nog niet zelf zitten? Ja, mijn kind zat al los met 5 maanden.””Laat hem maar lekker huilen, is goed voor zijn longetjes.”
“Als je hem steeds oppakt en knuffelt, dan verwen je hem teveel.”
“Zit hij nu al in de autostoel?”
“Mijn kind krijgt alleen water, geef jij soms limonade??”
“Ja hoor, heb je dat allemaal? Ik vind dat niet nodig.”
“Heb jij ook een Aerosleep-matras? Nee???”
Geen borstvoeding geven is uit den boze, alleen potjes in plaats van zelf pureren kan echt niet, binnen 5 minuten reageren als je kind ligt te huilen…Hell no! Een uit zichzelf bewegende schommelstoel? Be-la-che-lijk.
Het is soms wel lastig om niet te reageren op dit soort verwijten, want dat zijn het eigenlijk. Maar, het heeft niet zoveel zin om de discussie aan te gaan met een moeder die compleet anders denkt over hoe je je kind het beste kunt opvoeden. Ik ben ook echt geen heilige hoor, want ik betrap mezelf af en toe ook op een verkapt verwijtje…Ik heb borstvoeding gegeven, omdat ik het wilde en omdat ik weet dat het het gezondst is. Daarnaast weet ik ook dat sommige mensen het niet zien zitten om borstvoeding te geven en daarom kiezen voor flesvoeding, wat ook gezond is. Bij sommigen lukt het geven van borstvoeding gewoon niet. Prima, so be it. Hapjes pureer ik, omdat ik het leuk vind om het eten voor Julius zelf te bereiden, omdat ik zie wat erin gaat en omdat het een stuk voordeliger dan potjes is. Soms krijgt hij een potje, als de vriezer leeg is en ik daar te laat achter ben gekomen. Er zijn ook mensen die alleen potjes geven, omdat ze dit makkelijker of beter vinden. Er zit geen gif in potjes, dus waarom niet? Voor de rest doen Mark en ik het op onze manier, net zoals alle andere ouders. En, wat is daar mis mee? Wij zijn de enigen die weten wat Julius nodig heeft en wat het beste voor hem en ons werkt, net zoals dat andere ouders het beste weten wat hun kind nodig heeft.
Leven en laten leven, that’s the key.
Herken adviezen en laat opgedrongen meningen en manieren van anderen lekker langs je heen gaan. Anderen doen het op hun manier, of hebben hun tijd van opvoeden al achter de rug. Nu is het onze beurt, om onze kuikens zo goed mogelijk voor te bereiden op de grote, boze wereld. Op onze eigen manier.
-X- Max
